Yöneticilik Bir Sanattır

Levent Taşkın 

Yönetici veya üst düzey yönetici olmak için bir an önce basamakları çıkıp yükselmek, herkesin ilk hedefidir. Çünkü bu herkes için kısa sürede daha iyi bir unvan almak, daha iyi bir statüye sahip olmak, daha iyi bir gelire sahip olmak ve daha fazla bir güce sahip olmak demektir.

Ancak her işte olduğu gibi yöneticilik de bilgi, tecrübe, vizyon, iletişim, değişim, çözüm ve hedef odaklı olmak, insan yönetimini bilmek gibi bir çok beceriyi hazmede hazmede bünyede toplamayı gerektirir. Aksi takdirde yönetim basamaklarında yukarıya çıkıldıkça ego ve narsisizm davranışlarını çok sık görürüz.

Bu da günümüzdeki çalışan memnuniyetsizliğinin ilk sırasında “ kötü ve olumsuz yönetici davranışlarını” görmememize neden oluyor.

Saygısızlık, kaba davranış, biat isteme, fikirlere önem vermeme, her konuda haklı olmayı isteme, insana ve motivasyonuna önem vermeme, her şeyi bildiklerine inanıp sürekli ne yapılması gerektiğini söyleme, takdir etmeyi bir lütuf olarak görme, fikirlerine karşı çıkıldığında düşmanca tavır sergileme, sürekli ilgi ve yalakalık bekleme, her an koltuğu ve yetkisinin gücünü vurgulayarak sindirme, uzlaşma yerine kavga ederek kazanmayı aynı kefeye koyma gibi davranışlar maalesef bir yöneticinin yetersizliğini ve bulunduğu yere hazmedemeden gelmiş olmasını gösterir.

Yöneticilerin en çok yaptığı hataların başında çalışanların insan olduğunu dikkate almama ve onlara kötü davranış sergileme gelmektedir. Diğer bir eksiklik de çalışanlara liderlik edememe, onlara özgüven aşılamama, güven duymama, iş delege etmeme ve yol göstermemedir. Eğer siz çalışanınızı bir kaynak ve sermaye olarak görmezseniz, çalışanların gelişimine yönelik örnek olması gereken yetkinlikleri onlara kazandırmaya zaten gerek duymazsınız; doğal olarak da tepeden bakarak kötü ve saygısızca davranma eğilimine girersiniz.

Çalışan, güvenin olmadığı bir ortamda arayışa geçer ve ilk fırsatta şirketten ayrılacak şekilde çalışır. Bu nedenle yöneticilik göründüğü kadar kolay ve belirli yetkinlikleri kazanmadan yapılacak bir görev değildir. Bir yönetici ya varlığı ile ekibini ateşler ve rol model olarak yeni yöneticiler yetişmesine katkıda bulunur; ya da ortama yaydığı negatif enerji ile bulunduğu ortamı yangın yerine çevirir ve kendisi dışında tüm ekibin kendisini kurtaracak bir çözüm aramasına neden olur.