Mor ve Siyah

Mor ile Siyah

Dr. Nasibe Ünsalan
Psikiyatri Uzmanı

Türk kadınını çok genel ve yüzeysel bir bakış açısıyla mor ile siyah arasına sıkışmış görebiliriz. Kendini uluslararası toplumun bir parçası olarak gören ve bunu hayatının her noktasına yansıtmak isteyen mor ile kendini geleneğin ve inanışın bir parçası olarak gören ve bunu hayatının her noktasına yansıtmak isteyen siyah arasındaki gerilime maruz kalan Türk kadını.

Ancak kadınlarımıza birey olarak baktığımızda öncelikli sorunlarının bu olmadığını görüyoruz. Toplumuzun temel taşı olarak kadın, tenceresini kaynatmak, çocuklarına iyi bir gelecek hazırlayabilmek, ailesini bir arada ve mutlu tutabilme çabasında. Açıkcası ona bu denli dayatılan bu renkler çok da umurunda değil. Ölürken, hatta öldürülürken bile çocuklarının derdinde. Peki öyleyse sorun ne? Son derece bağımsız, özgür gözüken hatta bu kavramlar için mücadele eden bir kadın, işte çalıştıktan sonra koşarak eve gidip, yemeği hazırladıktan sonra apar topar çamaşırlarla başa çıkmak, çocukların ödevlerine göz atmak derdinde. Tüm bu işler olurken, özgür ve modern eşi seyrettiği televizyona ara verip, bulaşıkları toplamasına yardım ederken, modern ve çağdaşlıklarına katkıda bulunduğunu düşünüyor olabilir. Mor ama ne kadar mor. Ya da son derece muhafazakar görünen bir kadın, son derece cesurca kararlarla iş dünyasına atılıp, büyük organizasyonları yönetiyor olabilir. Siyah ne kadar siyah.

Şablonlara bakmadan, renklere takılmadan, toplumuzda işleri “erkek gibi “ yapmadan kendimiz olarak var olmaz mıyız?

Sanıyorum özellikle cevap vermemiz gereken soru bu! Ne kadar kadınız? Kendimizi ve kadınlığımızı ne kadar tanıyoruz? Ne istediğimizi, neden hoşlandığımızı, neyi ne kadar yapmak istediğimizi biliyor muyuz? Çalışma hayatımızda ve sosyal çevremizde tüm kadınlığımızla ne kadar kendimiz olabiliyoruz? Bu noktada batının bencilliğine veya doğunun kaderciliğine kapılmadan kendimiz için ama sadece ve sadece kendimiz için bir yol bulmak zorundayız…

Paylaş: