Değerli Meslektaşımız Nafiz Bilecen’i sonsuz yolculuğuna uğurladık...

Değerli Meslektaşımız Nafiz Bilecen’i sonsuz yolculuğuna uğurladık...

Sevgili Dostlarım, Sevgili Kocaman Ailem,

Dün 11 Nisan 2025, dualar eşliğinde canım babam Nafiz Bilecen’i sonsuz yolculuğuna uğurladık.

Bu zor hava şartlarına rağmen güzel cenazemize katılan herkese gönülden teşekkür ederiz.

Babam bizlere hep, “Sevgi; emek ve fedakârlık ister” derdi.
Dün, o soğukta, karda, rüzgârda gösterdiğiniz varlıkla, babama olan sevginizin en güzel kanıtını sundunuz.
Her biriniz, onun yüreğine dokunan birer evlat, birer dost gibi oradaydınız… Ve ben bir kez daha gördüm ki, babam bu hayatta çok seven eş, dost ve evlat bırakmış ardında.

Bu ağır vedada yanımızda olan, cenazeye gelerek omuz veren, gelemeyip bir cümleyle, bir mesajla, bir dua ile kalbini hissettiren herkese kalbimin en derin yerinden teşekkür ederim.

Acımızı hafifleten, gözyaşımıza ortak olan, babamın hatırasına sahip çıkan her birinize minnettarım. Varlığınız, desteğiniz, sessizce ettiğiniz dualar bizim için tarifsiz bir güç ve teselli oldu.

Bundan sonra benim gözüm babamın gözü, benim dilim babamın dili, benim elim onun eli, kalbim ve aklım onun aklı olacak.
Allah’ın bana verdiği ömürde onun hatırasını, değerlerini ve ideallerini yaşatmak için elimden gelen her şeyi yapacağım.
Babama olan sevgim ve tutkum, ben yaşadığım sürece benimle birlikte yaşamaya devam edecek.

Babamın en çok sevdiği şey, yağan karı sessizce izlemekti…
Tarihini dün gibi hatırlıyorum; Güven Hastanesi’nde yoğun bakımdayken “Baba, bugün lapa lapa kar yağıyor” demiştim.
“Gerçekten mi? Görebilir miyim?” demişti. Ama nasip olmamıştı…
Dün, onu uğurlarken yağan kar, göklerden gönderilmiş bir veda hediyesi gibiydi.
Usul usul, sessizce… Tıpkı onun sevdiği gibi…

Bu zor günlerde gösterdiğiniz sevgi ve vefa, unutulmayacak bir iz bıraktı.
Hepinize yürekten teşekkür ederiz.

Sevgi ve dua ile,
Naçizane bir evladı olarak,

Zeynep Mesci ( Bilecen Ailesi adına )