İş Yaşamı Öğütler -10

Levent Taşkın

Yöneticimizi eleştirdiğimiz kadar kendimizi de eleştirmede başarılı mıyız?

Çoğunlukla yöneticimizden memnun değilizdir ve hep şikayet ederiz. Her yöneticinin de herkes gibi sürekli geliştirmesi gereken yönleri vardır. Karar almak zorunda olan yönetici,herkesi mutlu edecek karar ve çözümler oluşturmaya bakmaz; optimumda istenen veya beklenen sonuca gidecek kararı alır. Herkesi memnun etmeye çalışan zaten yönetici olamaz.

Kötü yöneticiyle çalışırken hem iş ararız hem de onun hatalarını ileride yapmamak üzere kendimize ders çıkarırız.Kötü de olsa onunla çalışırken yapmamamız gereken tutum ve davranışları öğreniriz. Peki gerçekten iyi bir yöneticiden; doğru tutum, davranış, bilgi ve tecrübesiyle örnek bir yöneticiden öğrenmeyi biliyor muyuz? Öğrenmeyi bilmek; istemek, gözlemlemek, örnek almak ve hedef koymakla olur. Yöneticiyi eleştirdiğimiz kadar öğrenme fırsatı bulduğumuzda kendi öğrenme performansımızı ve becerimizi de eleştirebiliyor muyuz? Başkasına kolay suçlama yaparken kendiniz için o kadar cesurca ve şeffaf davranıyor musunuz? Kendinize adil misiniz? Değilse önce kendinizi düzeltin, sonra başkalarından bekleyin.

Eğer “hem işi bilen,tecrübeli, lider,örnek tutum ve davranışa sahip; hem de insana değer veren ” bir yöneticiyle çalışıyorsunuz,onunla çalışmanın keyfini çıkarın.

Hatta böyle bir liderle beraber büyümeye gayret edin ve onun ekibinde kalmak için elinizden geleni yapın.Ondan öğrenecek her fırsatı değerlendirin, gözlemleyin, soru sorun, örnek alın. Daha da önemlisi siz geliştikçe ve öğrendikçe siz de böyle bir lider olmayı hedefleyiniz. Unutmayın az bulunan herşey emek ister ve çok değerlidir. Kendi değerinizi kendiniz yaratırsınız.

“Bir ekip lideri ekipteki işbirliği ve güveni nasıl etkin bir şekilde artırılabilir?” diye soran takipçilerim için önerebileceğim bir kaç tutum ve davranışı paylaşmak istedim. Öncelikle ekip lideri ilkeli, bilgili, dürüst, etik, adil ,şeffaf ve paylaşımcı bir tutum ile örnek olmalıdır. Ekip üyelerine sizin sorununuzun ekibin sorunu, ekibin sorununun kendi sorununuz olduğunu hissettirmelisiniz. Onlara fikirlerini söyleyecek ve görüşlerini alacak ortamlar sunmalısınız. Ekibinize benim yerinde olsaydın sen nasıl düşünürdün diye sorarak fikirlerini almalı ve onların fikirlerinden yararlanmalısınız. Ekibe önce ilgi, sen değerlisin ve önemlisin mesajı verilmelidir. Sonra onları gerçekten dinlemelisiniz, gerçekten dinlediğinizi iyi anladığınızdan emin olmalısınız. Kendi fikrinizi dikte etmek yerine, beyin fırtınası yaparak kendi fikrinizi de onların fikirleri arasına koyarak; soru sorarak ortak fikir haline getirtmelisiniz. Başarıyı daima onlara mal edin ve teşekkür ediniz. Başarısızlığın ve hataların karşısında ekibinizi koruyun ve onlara sahip çıkınız

Birçok yönetici,ekip arkadaşlarının maaşını ve yasal haklarını aldığında onların mutlu ve motive olduğunu düşünür; tıpkı işyerinin sahipleri gibi. İşveren de çalışanların ücretlerini zamanında ödediğinde ve sigortalarını yatırdığında çalışanına büyük iyilik yapmış olduğunu düşünür ve bununla gurur duyar; çalışanında kendisine minnet duymasını bekler. Hatta bu şekilde onları mutlu ettiğini düşünür. Halbuki, işveren veya yönetici hepimizin emeğinin, harcadığımız eforun, zamanın, bilgimizin ve deneyimimizin karşılığını verir. Aslında yapılan bir alışveriştir. Verilenin karşılığını almadır. Bunu bu şekilde görmeyen yöneticiler ve şirketler maalesef çalışanını mutsuz ettiğinin farkında bile değildir. İşte bu kısır bakış açısı şirketlerde motivasyon kavramının anlamını da değiştiriyor.Çünkü bu tür sığ bakış açısı olan şirketlerde yöneticiler veya işveren,çalışanın hakkı olanları veriyor olmakla, çalışanı motive ettiklerini düşünürler. Bu düşüncenin ekiplerinde huzursuzluk, güvensizlik ve umutsuzluk  yarattığının farkında bile değillerdir. Oysa motivasyon için emeğiniz karşılığı almanız gereken yasal haklarınızın dışında işyerinde bir çok farklı uygulamanın yönetim tarafından oluşturulması gerekir ki bağlı ve motiveli bir ekip oluşabilsin.