×

EN 50600-99-3 Rehberliğinde Veri Merkezlerinde İklimlendirme Denetimi


EN 50600-99-3 Rehberliğinde
Veri Merkezlerinde İklimlendirme Denetimi


Celal Ünalp 
 

Bu çalışma, EN 50600-1 kapsamında "kullanılabilirlik", "güvenlik" ve "enerji verimliliği etkinleştirme" kriterlerine ve sınıflandırmalarına dayalı olarak veri merkezlerinde çevresel kontrolü ve iklimlendirmeyi ele almaktadır.

Bu kapsamda, aşağıdakiler için gereksinimler ve öneriler belirtilmiştir :

a) Sıcaklık kontrolü;

b) Sıvı hareketi kontrolü;

c) Bağıl nem kontrolü;

d) Partikül kontrolü;

e) Titreşim;

f) Çevre kontrol sistemlerinin fiziksel güvenliği.

Güvenlik ve elektromanyetik uyumluluk (EMC) gereksinimleri bu Avrupa Standardının kapsamı dışındadır ve diğer standartlar ve yönetmelikler kapsamındadır. Ancak, bu Avrupa Standardında verilen bilgiler, bu standart ve yönetmeliklerin karşılanmasında yardımcı olabilir.

EN 50600-1'in iş riski analizi, çevresel kontrol sistemi için gerekli olan Kullanılabilirlik Sınıfını belirler. Kullanılabilirlik Sınıfı, istenen kullanılabilirlik düzeyini korumak için kritik öğelerdeki arızaları azaltan tasarım hedeflerini tanımaktadır.

EN 50600-2-3'e uygunluğu değerlendirmek için, tasarımın EN 50600-2-3'te verilen örneklere dayanarak veya eşdeğerlik göstererek uygun azaltma sağladığını doğrulamak için belgeli kanıt gerekeceğini unutmamak gereklidir.

EN 50600-2-3, veri merkezlerindeki çevresel kontrol sistemleri için gereksinimleri ve önerileri belirtir; bu kapsamda çevresel koşulları kontrol eden cihazlar ve sistemler için iki ana işlevsel bileşen alanını ayırt eder :

a) Tedarik unsurları ve

b) Dağıtım elemanları.

Bileşenlerin örnek dağılımı EN 50600-2-3:2014, Tablo 1'de bulunabilir.

Çevresel koşulları kontrol eden bazı sistemlerin birincil ve ikincil öğelerin işlevini birleştirdiğine dikkat etmek gerekmektedir. Bu durumlarda, kesin atama belirli bir projenin planlama sürecinde belirlenecektir. Bir veri merkezindeki çevresel koşulları kontrol etmeye yönelik karmaşık sistemlerle ilgili olarak, yukarıdaki ayrım, uygun planlama ve takip eden kabul ve değerlendirme süreci için esaslı bir temeldir.

EN 50600-2-3, bir veri merkezinin tüm alanlarındaki çevresel koşulların kontrol edilmesi için gereksinimleri ve önerileri belirtir. Bu tür alanlara örnek olarak bina giriş tesisi (BEF) (bkz. EN 50173-1), jeneratörler, elektrik dağıtımı, telekomünikasyon cihazları vb. verilebilir. Bu alanlar veri merkezinin işlevi için önemlidir ve iklimlendirme koşulları, gerektiğinde çevre düzenlemesine dahil edilmelidir. Standardın kullanıcısı, planlanan cihazlar ve sistemler için ek gereksinimler belirleyebilir. Bu ek özellikler, veri merkezinin kabul ve değerlendirme süreci için test prosedürünün bir parçası olmaları için belgelenecektir.

EN 50600-2-3, çevresel koşulların kontrolünün, risk değerlendirmesi sonrasında belirlenen kullanılabilirlik sınıfının desteklenmesini sağlayacak şekilde tasarlanmasını gerektirir. Bu amaçla EN 50600-2-3, ilgili kullanılabilirlik sınıfı için gereksinimleri ve önerileri belirtir. Ancak, bu yönergeler yalnızca bir veri merkezindeki genel kriterlere atıfta bulunur. Bu nedenle standardın kullanıcısı, planlama sürecinde projeye özel gereksinimleri belirlemelidir. Önemli bir bileşen, EN 50600-1'e göre risk analizidir. Risk analizinin ve planlama sürecinin sonuçları, veri merkezinin kabul ve değerlendirme süreci için test prosedürünün bir parçası olmaları için belgelenecektir.

Ayrıca EN 50600-2-3, sistemlerin enerji verimli çalışmasını sağlamak için planlama sırasında büyük destek sağlar. Standart, gerekli ayrıntı düzeyinin tanımlanması için parametreleri belirtir. Enerji verimliliğini sağlamak için seçilen ayrıntı düzeyine dayalı olarak standart, aşağıdakilerle ilgili gereksinimleri ve önerileri sağlar:

1) Cihaz ve sistemlerin temel tasarımı,

2) Ortaya çıkan planlama gereksinimlerinin yanı sıra kurulum gereksinimleri.

Veri merkezlerinde çevresel koşulları kontrol eden ve enerji verimliliğini sağlayan cihaz ve sistemlere ilişkin teknik veriler, EN 50600-2-3'ün benzersiz bir özelliğini temsil etmektedir. EN 50600-2-3, kullanıcıya planlama için daha fazla rehberlik sağlar. Standarda uyum sağlamak için bu hususları kontrol etmek ve ilgili olduğunda bunları planlama sürecine entegre edebilmek üst düzey uyum sağlayacaktır.

Belirtilen neme uygunluk, bir veri merkezindeki çevresel koşulları kontrol ederken bir parametredir. Nem kontrolü çeşitli dış çevre koşullarına tabidir. Bu etkiler, özellikle altyapıların ve sistemlerin enerji verimliliği ile ilgili olarak planlama sırasında dikkate alınmalıdır.

Benzer şekilde fanların gerekli hızı, mümkün olan maksimum soğuk su sıcaklığı ve doğal soğutma kapasitelerinin kullanımı da planlama sırasında araştırılacaktır.

Bir veri merkezindeki çevresel koşulları kontrol etmek için altyapıları ve sistemleri ölçeklendirirken, bunların tüm çalışma koşullarında (farklı yük koşulları) yeterince fayda sağladığından emin olunmalı ve böylece yüksek enerji verimliliği elde edilmelidir. Sistemlerin yaşam döngüsü boyunca planlanan ve hatta planlanmayan performans artışının yanında, aynı anda meydana gelme faktörü de belirleyici bir planlama parametresidir. Bu bir örnekle gösterilmiştir. 

Normalde, bir veri merkezinde aşağıdakiler aynı anda gerçekleşmez:

– Veri merkezi alanının %100 doluluk oranına ulaşmasıyla birlikte

– Tüm tesisler ve sistemlerin maksimum güç tüketiminde çalışması ve

– Ortam koşullarının (örneğin yüksek dış sıcaklıklar), tesis ve sistemlerin teknik performans kapasitesi sınırına ulaşması.

Planlama sırasında teorik maksimum yükten bu sapmayı belirleyerek doğru eşzamanlılık faktörünü hesaplarken bunu dikkate almalısınız. Eşzamanlılık faktörü, optimum enerji planlaması için bir düzeltme değeri olarak da hizmet eder. Ancak, risk analizi sırasında, eşzamanlılık faktörü gereksinimlerinin önceden tanımlanmış kullanılabilirlik hedefine ters düşmediğinden emin olunmalıdır.

Ayrıca, beyaz alanların maksimum soğutma kapasitesi ile bağlantılı olarak her bir soğutma bileşeni için hangi soğutma kapasitesinin planlanması gerektiği düşünülmelidir. Bu planlama sürecinin sonuçları belgelenir ve ardından veri merkezinin kabul denetimi veya değerlendirme sürecine dahil edilir.

EN 50600-2-3, “F-gazlı” soğutma akışkanlarının uzun süreli kullanılabilirliğinin ve soğutma sistemi tasarımının bu tür soğutma akışkanlarının kullanımına dayandığı durumlarda soğutma sistemi verimliliği üzerindeki müteakip etkisinin dikkate alınmasını önerir.

Florlu Gazlar (F-Gaz) Nelerdir?

Florlu gazlar (F-Gaz) değişik sektör ve uygulamalarda kullanılan insan yapımı kimyasallardır. 1990’larda ozon tabakasını tahrip eden ve birçok uygulamada yaygın olarak kullanılan ve Montreal Protokolü ile kullanım dışı bırakılan kloroflorokarbon (CFC) ile hidrokloroflorokarbonların (HCFC) yerini almışlardır. Bununla beraber, f-gazların ozon tahribat potansiyelleri (ODP) sıfır olmasına rağmen iklim değişikliğine önemli ölçüde olumsuz etkileri vardır.

517/2014 tarihli yönetmeliğin ekinde yer alan florlu sera gazları; hidroflorokarbonlar  (HFC), perflorokarbonlar (PFC), diğer karışımlar (sülfürhegzaflor-SF6) şeklinde sıralanabilir.

Veri merkezi sahiplerinin, 517/2014 Sayılı Düzenlemenin (AB) F-gazlı soğutma akışkanlarının üretimi ve dağıtımı için bir aşamalı geçiş içerdiğini bilmesi gerekir. Bunun gibi bir ürünün mevcut miktarının azaltılması, büyük olasılıkla önemli fiyat artışlarına yol açacaktır. Sadece F-gazlı soğutucularla soğutma cihazlarının uygulanması değil, aynı zamanda bakımları da giderek daha pahalı olacaktır. Bu nedenle, veri merkezi planlayıcılarına ve sahiplerine, F-gazlı soğutucular olmadan soğutma sistemlerinin uygulanmasını düşünmeleri tavsiye edilir.
 
Paylaş:
E-BÜLTEN KAYIT
Güncel makalelerimizden haberdar olmak için e-bültene kayıt olun!
Sosyal Medyada Bizi Takip Edin!
E-Bülten Kayıt